เมื่อพูดถึงการแข่งขัน เรามักจะคิดถึงเรื่อง “แพ้ชนะ” คำถามที่สำคัญที่มักจะคิดบ่อยๆ ในการแข่งขันคือ “เราจะชนะหรือไม่ และจะชนะได้อย่างไร” แต่เมื่อพูดถึงคำว่า “เพื่อน” เรามักจะคิดถึงแต่เรื่อง “การให้และการผูกมิตร” สานสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้น โดยไม่คิดเอาเปรียบ
AEC คือ บ้านหลังเล็กหลังใหญ่ 10 หลัง เพื่อนในบ้านนี้สัญญากันว่าจะดูแลความปลอดภัยซึ่งกันและกันผ่านความร่วมมือด้านความมั่นคง (APSC) และจะเรียนรู้นิสัยใจคอกันมากขึ้นผ่านด้านความร่วมมือด้านสังคมและวัฒนธรรม (ASCC) โดยจะทำการค้าขายและธุรกิจระหว่างกันและร่วมกันผ่านความร่วมมือด้านเศรษฐกิจ (AEC) เพื่อนทุกคนในบ้าน หลังนี้ คงคิดถึง “การให้” และ “การรับ”
ดังนั้น เมื่อไทยเข้าสู่ AEC เต็มรูปแบบในปีหน้า ไทยควรจะให้อะไรและรับอะไรจากเพื่อนๆ แน่นอนครับว่า ไทยอยากเปิดตลาดส่งออก ขายสินค้าและบริการ ตลอดจนไปลงทุนในประเทศเพื่อนบ้านใน AEC มากขึ้น ซึ่งประเทศอื่นๆ ก็อาจคิดเหมือนกัน แต่เพื่อความยั่งยืนของมิตรภาพ เราควรคิดว่า เราจะนำเข้าสินค้าและบริการที่ดีมีคุณภาพอะไรบ้าง และควรจูงใจให้เขาเข้ามาลงทุนในไทยเพื่อร่วมสร้างความ “มั่นคง มั่งคั่งและยั่งยืน” ให้กับเศรษฐกิจและสังคมไทย
ง่ายที่สุดของ “การให้” คือ ไทยควรคิดว่าจะซื้อสินค้าและบริการอะไรจากประเทศใน AEC สินค้าและบริการที่ดีมีคุณภาพราคาเหมาะสมที่ไทยจะนำเข้ามาด้วยอัตราภาษี 0% จะช่วยให้ลดต้นทุนการผลิตให้ต่ำลง ช่วยเพิ่มความสามารถในการแข่งขันด้านราคาในตลาดโลก และยังสามารถส่งออกไปขายในประเทศ AEC โดยไม่เสียภาษีนำเข้า หรือภาษี 0% หากไทยใช้วัตถุดิบใน AEC ในการผลิตรวมกันได้ 40% ของมูลค่าสินค้า ก็สามารถไปกรอก Form D จากกระทรวงพาณิชย์ โดยใช้หลักเกณฑ์เงื่อนไขในการขอยกเว้นภาษี 0% ตามกฎแหล่งกำเนิดสินค้า (Rule of Origin: ROO)
เมื่อไทยให้เพื่อนแล้ว เพื่อนมีชีวิตที่ดีขึ้นรวยขึ้น “เรือล่มในหนองทองจะไปไหน” เพื่อนของไทยใน AEC คงใช้ “อัฐยายซื้อขนมยาย” หรือพูดง่ายๆ เราคงส่งออกได้มากขึ้นเป็นลำดับแน่นอน เพื่อนทุกคนในบ้าน AEC หลังนี้ได้ประโยชน์ด้วยกันทุกคน.
ผศ.ดร.ธนวรรธน์ พลวิชัย ผอ.ศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ
No comments:
Post a Comment